Czy naprawdę pozwalamy Pokojowi płynąć każdego dnia –
z naszych myśli, słów i czynów?
Pokojowość to nie bierne poddanie.
To nie jest milczenie ani bezmyślne dawanie.
Pokojowość to sposób Istnienia Duszy –
świadomy, głęboki, odczuwalny we wszystkim, co tworzymy.
Nie wystarczy myśleć pokojowo.
Nie wystarczy mówić o Pokoju.
Prawdziwa Pokojowość objawia się w czynach.
To czyny stają się świadectwem. To czyny niosą transformację.
Nie zawsze są one wygodne.
Nie zawsze ich efekt daje natychmiastową ulgę.
Ale jeśli są zakorzenione w prawdzie Duszy –
prowadzą do realnego, duchowego rozwoju Człowieka.
Pokojowe czyny mają natknąć innych do zatrzymania.
Do zaprzestania chciwości.
Do zrozumienia, że dawanie nie może być za wszelką cenę –
ale ma wypływać z rozumnej decyzji Duszy.
Dawanie i przyjmowanie to proces, w którym
każdy uczestnik staje się Świadomym Człowiekiem –
i ten, kto daje, i ten, kto otrzymuje.
Dlatego dziś zapytajmy siebie:
Co – jako Obdarowani Życiem – wkładamy do tej Planety?
Czy nasze czyny, myśli i słowa naprawdę tworzą Pokój,
czy tylko jego pozory?
Pozwólmy Pokojowi naprawdę popłynąć.
Niech stanie się Drogą, a nie hasłem.
Niech stanie się Ciałem, a nie tylko zamiarem.