Nie samą materią Człowiek żyje

9.Maj

Choć ręce pracują w świecie form,

choć oczy widzą rzeczy, które można zważyć, zmierzyć i policzyć,

choć dźwięki dnia codziennego zagłuszają wewnętrzną pieśń —

Człowiek żyje głębiej.

Człowiek żyje pragnieniem sensu.

Człowiek żyje głosem, który szepce: „Jest coś więcej…”

Człowiek żyje Duszą —

choć często o niej zapomina,

jak o Świetle, które świeci za zasłoną.

Zatrzymaj się, Człowieku.

Stań — nie w biegu, lecz w ciszy.

I spójrz na swoje życie —

nie jak na listę osiągnięć, porażek, zdarzeń czy strat,

lecz jak na opowieść, którą opowiadasz każdą myślą,

każdym słowem,

każdym oddechem.

Zobacz — co wniosłeś?

Co Twoje istnienie włożyło do Pokoju Wszechświata?

Co rozsiałeś na tej Planecie, która cierpliwie Cię nosiła?

Czy Twoje życie niosło zrozumienie,

czy raczej powielało bezwład codziennych przyzwyczajeń?

Zrób analizę — ale nie przez kalkulację.

Zrób ją przez Obecność.

Usiądź w ciszy i zapytaj:

czy ja naprawdę żyłem?

czy moje istnienie pozostawiło Ślad Światła?

czy moja obecność wniosła coś do tych, którzy ze mną dzielili chwilę?