W codziennym życiu często słyszymy: „mi się należy”, „ja chcę”, „dla mnie”.
a może to rozumek?
Niech dziś refleksja nie dotyczy ego ani definicji „ja”. Zatrzymajmy się i zadajmy sobie jedno, głębokie pytanie:
Czy naprawdę idę drogą Duszy – drogą Pokojowego działania?
Kościół Naturalny przypomina, że jako Dusze wracamy do Stwórcy bez przynależności systemowej. Nie zabieramy ze sobą tytułów, ról społecznych, relacji czy wymówek. Tam nie będzie obok nas męża, żony, matki, ojca, ani ustaw prawnych czy przeszkód stworzonych przez system.
Staniemy sami – z tym, co naprawdę wypracowaliśmy:
Z poziomem Zrozumienia,
Z jakością Miłości,
Z naszą codzienną postawą Pokoju.
Nie będzie można powiedzieć:
„Nie mogłem, bo ktoś mi zabronił”,
„Nie miałam czasu”,
„Nie dano mi możliwości”.
Stwórca wysłał każdemu z nas swoją Energię – Duszę.
Dusza posiada pełną Wiedzę. To my – jako Wolna Wola – mamy słuchać, rozważać i wdrażać.
Nie analizować bez końca. Nie odkładać „na jutro”. Ale w Pokorze – realizować.
Jeśli nie wdrożymy, to nie świat będzie winny – to nasze podejście.
Dlatego dziś warto się zatrzymać i zapytać:
Czy moje podejście do Woli Stwórcy jest pełne Miłości, Zaufania i Zrozumienia?
Czy traktuję tę Wolę poważnie – czy jednak lekceważę jej głębię?
Z tym pytaniem rozpocznijmy dzisiejszy dzień.
To pytanie może stać się początkiem wielkiej zmiany – jeśli odpowiemy na nie szczerze.